آیا عفونت تریکومونیازیس خطرناک است؟

عفونتهای مقاربتی، به آن دسته از بیماریها گفته میشود که راه اصلی انتقال آنها رابطه جنسی است. این عفونتها میتوانند منشا ویروسی، باکتریایی و حتی انگلی و قارچی داشته باشند. در حال حاضر ریسک ابتلا به این عفونتها در سراسر جهان، به خصوص در مناطق با بهداشت پایین، به طرز فاجعهباری رو به افزایش است. عفونت تریکومونیازیس یکی از عفونتهای مقاربتی است که طبق آمارها نزدیک به 70 درصد افراد مبتلا به آن هیچ علامتی را تجربه نمیکنند. این یعنی ممکن است چند نفر از آشنایانتان در حال حاضر به این بیماری مبتلا باشند، اما در عین حال علامتی هم نداشته باشند.
تنها راه پیشگیری، مقابله و درمان عفونت تریکومونیازیس این است که تمام افرادی که در سن فعالیت جنسی به سر میبرند در مورد این عفونت و راه انتقال آن آگاهیهای لازم را کسب کنند. استفاده صحیح از کاندوم در هر بار رابطه جنسی، استفادهنکردن از توالتها و حمامهای عمومی، اجتناب از برقراری روابط جنسی ناایمن و همچنین انجام آزمایش تریکوموناس از مهمترین راههای جلوگیری از ابتلا به عفونت تریکومونیازیس هستند. در ادامه این مطلب در مورد عفونت تریکومونیازیس، علائم و روش درمان آن بیشتر توضیح خواهیم داد.
بیماری تریکومونیازیس چیست؟
برخلاف بیشتر بیماریهای مقاربتی که منشا ویروسی دارند، بیماری تریکومونیازیس توسط انگلی به نام تریکوموناس واژینالیس ایجاد میشود. به طور کلی تمام افرادی که در سن فعالیت جنسی قرار دارند، ممکن است به این عفونت مبتلا شوند. با این حال اما افراد با شرایط زیر بیشتر در معرض خطر هستند:
- جنسیت مونث
- سن بالا
- نژاد آمریکایی یا آفریقایی
- افراد پرخطر از نظر جنسی
- افراد با سابقه عفونت قبلی
- استفاده نکردن از کاندوم
- دارای شریک عاطفی مبتلا به انگل تریکوموناس
- داشتن بیش از یک شریک جنسی
این افراد باید بیشتر از دیگران در مورد عفونت تریکومونیازیس و روشهای انتقال آن اطلاعات داشته باشند. زیرا آنها تا زمانی که متوجه بیماریشان نشوند، انگل را به دیگران انتقال داده و باعث آلودگی آنها میشوند. همچنین انجام آزمایش بیماریهای مقاربتی به خصوص آزمایش تریکوموناس پیش از برقراری رابطه جنسی، برای هر دو طرف الزامی بوده و باید جدی گرفته شود.
علائم اصلی تریکومونیازیس
انگل تریکوموناس واژینالیس به وسیله تاژکهایی که دارد، در طول رابطه جنسی از بدن فرد آلوده مهاجرت کرده و سپس به بدن فرد دیگر وارد میشود. دوره نهفتگی این انگل هنوز به طور قطعی مشخص نشده است، اما پزشکان تصور میکنند 4 الی 28 روز دوره نهفتگی این انگل طول میکشد و بعد از این مدت علائم به تدریج بروز پیدا میکنند. از علائم تریکومونیازیس در زنان میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- خارش شدید واژن
- التهاب و قرمزی ناحیه تناسلی
- احساس درد در هنگام دفع ادرار
- احساس درد در هنگام برقراری رابطه جنسی
- تغییر رنگ ترشحات واژن به رنگ خاکستری، سبز و زرد
- بوی نامطبوع و تند ناحیه واژن
متاسفانه تریکوموناس در مردان آلوده علائم واضحی ایجاد نمیکند و بسیاری از مردان آلوده به صورت تصادفی و در خلال دیگر آزمایشهای خود متوجه بیماریشان میشوند. با این حال احتمال بروز علائم زیر در مردان مبتلا به تریکومونیازیس بالا است:
- خروج ترشحات غیرمعمول از آلت تناسلی
- درد در هنگام دفع ادرار
- خارش، قرمزی و تورم آلت تناسلی
- احساس درد و سوزش در هنگام برقراری رابطه جنسی
بیماری تریکومونیازیس چطور تشخیص داده می شود؟
تشخیص ابتلا به عفونت تریکومونیازیس تنها با بررسی علائم فرد ممکن نیست و انجام آزمایش تریکوموناس برای تشخیص قطعی الزام است. اگر اخیرا علائمی شبیه به علائم این بیماری در خود مشاهده کردهاید، ابتدا باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک بعد از بررسی و معاینه فیزیکی آزمایش تریکوموناس تجویز میکند. آزمایشها شامل آزمایش ترشحات ناحیه تناسلی، آزمایش ادرار و آزمایش خون است. در ادرار و ترشحات ناحیه تناسلی وجود انگل تریکوموناس بررسی میشود.
انگل تریکوموناس با شکل ویژه و نوع تحرکی که دارد در نمونه ادرار و ترشحات تناسلی فرد آلوده مشاهده میشود. آزمایش خون نیز برای بررسی میزان عفونت، وضعیت گلبولهای سفید و دیگر فاکتورهایی چون CRP انجام میشود. انجام آزمایش تریکوموناس نیاز به شرایط خاصی چون ناشتایی و .. ندارد. تنها نکته قابل توجه این است که اگر از داروهای آنتیبیوتیک برای دیگر بیماریهایتان استفاده میکند حتما این مورد را به پزشک اطلاع بدهید. ممکن است لازم باشد تا چند روز مصرف داروها را قطع کرده و سپس آزمایش بدهید.
درمان تریکومونیازیس
پس از اینکه عفونت تریکومونیازیس در فرد تایید شود، پزشک بسته به شدت علائم یک برنامه درمانی برای او مشخص میکند. در درمان این بیماری معمولا از آنتیبیوتیک مترونیدازول استفاده میشود، اما در مردان ممکن است آنتیبیوتیک تینیدازول و سکیندازول هم تجویز شود. دوره درمان این بیماری معمولا 7 روز است، اما اگر علائم بیماری باز هم ادامه پیدا کنند از داروهای کمکی یا افزایش دوز آنتیبیوتیک استفاده میشود.
لازم به توضیح است که برای عفونت تریکومونیازیس، هیچگونه درمان دارویی یا خانگی وجود ندارد و برای کاهش علائم و توقف بیماری باید حتما دارو دریافت کنید. استفاده خودسرانه از داروهای گیاهی یا درمانهای خانگی تنها باعث شدیدترشدن علائم بیماری شده و حتی گاهی ممکن است عوارض دیگری هم برای شما به همراه داشته باشد. برای درمان عفونت تریکومونیازیس باید متخصص زنان، اورولوژیست و متخصص عفونی مراجعه کنید. در صورتی که درمان تریکومونیازیس را به تعویق بیاندازید، احتمال بروز عوارض زیر خواهید شد:
- عفونت تریکومونیازیس درمان نشده در هنگام زایمان از مادر به نوزاد منتقل میشود.
- ابتلا به تریکومونیازیس احتمال ابتلا به دیگر بیماریهای مقاربتی را افزایش میدهد.
- این عفونت میتواند خطر زایمان زودرس را افزایش دهد.
- ریسک تولد نوزاد با وزن پایینتر از حد طبیعی در مادران آلوده به تریکومونیازیس بالا است.
- درمان نکردن این بیماری ریسک ابتلا به ایدز را افزایش میدهد.
- احتمال ابتلا به سرطان رحم و سرطان پروستات در افراد مبتلا بسیار بالا است.
بیماری تریکوموناس با اینکه شیوع نسبتا بالایی دارد، اما با رعایت برخی نکات میتوان از آن پیشگیری کرد. اصلیترین راه پیشگیری از این بیماری مانند دیگر بیماریهای مقاربتی، نداشتن رابطه جنسی است که امری غیرممکن است. پس اگر میخواهید از این بیماری در امان بمانید، باید نکات پیشگیرانه را در روابط جنسی خود رعایت کنید. نکته دیگری که باید به آن توجه کرد این است که شما و شریک عاطفیتان باید از نظر بیماریهای مقاربتی چکاپ شوید تا رابطهای ایمن و بدون استرس داشته باشید.
برای انجام آزمایشهای مربوط به بیماریهای مقاربتی میتوانید از خدمات آزمایش در منزل هومکا استفاده کنید. این مجموعه در استانهای تهران و البرز و شهرهای شیراز، اصفهان، مشهد، یزد، رشت، قم، آمل، تبریز و ارومیه فعال است و تمام خدمات آن با تعرفه بیمه پایه و تکمیلی محاسبه میشود. با هومکا میتوانید در هر زمانی، حتی در روزهای تعطیل، در خانه خود آزمایش بدهید و بعد از گذشت حداکثر 48 ساعت جواب آزمایشتان را دریافت کنید. این مجموعه علاوه بر خدمات آزمایش تریکوموناس خدمات دیگری نظیر چکاپ سالمندان، چکاپ بانوان، چکاپ کودکان، ویزیت پزشک متخصص، فیزیوتراپی، سرم و تزریقات هم ارائه میکند.